مفهوم درونگرایی و برونگرایی نخستین بار توسط کارل گوستاو یونگ، روان پزشک برجسته سوئیسی، مطرح شد و از آن زمان به یکی از پایه‌های اصلی نظریه‌های شخصیت در روانشناسی تبدیل شده است. شناخت تفاوت درونگرا و برونگرا می تواند به بهبود روابط میان فردی در محیط کار و خانواده کمک کند. این دو ویژگی به چگونگی جهت گیری روانی افراد نسبت به جهان بیرون یا درون خود اشاره دارند. درونگراها تمایل دارند انرژی روانی خود را از درون خود بازیابی کنند، اما افراد برونگرا اغلب از تعاملات اجتماعی و ارتباط با دیگران نیرو می گیرند.
آنچه در این مطلب خواهید خواند
تفاوت درونگرا و برونگرا
شخصیت‌های درونگرا معمولاً ترجیح می دهند زمان بیشتری را در تنهایی یا با جمع های کوچک سپری کنند، در حالی که افراد برونگرا از تعامل اجتماعی و بودن در کنار دیگران انرژی می گیرند. البته هیچ کس به طور کامل درونگرا یا کاملاً برونگرا نیست و اکثر افراد روی طیفی از این دو ویژگی قرار می گیرند. برای درک بهتر تفاوت افراد برونگرا و درونگرا، ابتدا به تعریفی کوتاه از هر دو می پردازیم.
افراد دارای شخصیت درونگرایی تمایل دارند تمرکز انرژی را به درون خود معطوف کند و در خلوت، آرامش می یابد.
علائم شخصیت درونگرا:
- ترجیح تنهایی یا گروه‌های کوچک به جمع‌های شلوغ
- فکر کردن پیش از صحبت کردن
- تمرکز بالا و عمق در افکار
- خستگی پس از تعاملات اجتماعی طولانی
- گوش دادن فعال به جای صحبت مداوم
افراد دارای شخصیت برونگرایی از تعامل با دیگران انرژی می گیرد و تمایل دارد بیشتر وقتش را در جمع بگذراند.
علائم شخصیت برونگرا:
- لذت از بودن در جمع و تعامل اجتماعی
- صحبت کردن زیاد و با انرژی
- تصمیم گیری سریع و لحظه‌ای
- انرژی گرفتن از تعامل با دیگران
- علاقه به تجربه‌های جدید و اجتماعی
اکنون که با علائم هر دو تیپ آشنا شدیم، تفاوت برونگرا و درونگرا را در ابعاد مختلف بررسی می کنیم:
- منبع انرژی
- سبک ارتباط
- پردازش اطلاعات
- ترجیح فعالیت
- تاثیرپذیری از محیط
- فرق برونگرا و درونگرا از نظر عملکرد مغزی
- منبع انرژی: فرق درونگرا با برونگرا در آن است که درونگراها از تنهایی انرژی می گیرند؛ برونگراها در تعامل با دیگران احساس بهتری دارند.
- سبک ارتباط: تفاوت افراد درونگرا و برونگرا در آن است که درونگراها شنوندگان خوبی هستند؛ برونگراها گویندگان فعال تری هستند.
- پردازش اطلاعات: در پاسخ به پرسش تفاوت درونگرا و برونگرا چیست باید گفت که درونگراها اطلاعات را درونی و با تأمل پردازش می کنند؛ برونگراها از گفت وگو برای فکر کردن استفاده می کنند.
- ترجیح فعالیت: فرق برونگرا و درونگرا در آن است که درونگراها به فعالیت‌های فردی یا کم جمعیت علاقه دارند؛ برونگراها به مهمانی، سفر گروهی و کارهای مشارکتی جذب می شوند.
- تأثیر پذیری از محیط: تفاوت شخصیت درونگرا و برونگرا در نحوه‌ی واکنش به محیط‌های اجتماعی به وضوح قابل مشاهده است. درونگراها زودتر از محیط شلوغ خسته می شوند؛ برونگراها در محیط های پرتحرک شکوفا می شوند.
- فرق برونگرا و درونگرا از نظر عملکرد مغزی: پژوهش‌ها نشان داده‌اند که تفاوت مغز درونگرا و برونگرا در حساسیت به دوپامین است، به همین دلیل درونگرا ها که به دوپامین حساسیت بیشتری دارند، تحریک کمتر را ترجیح می دهند؛ در حالی که مغز برونگراها به دنبال هیجان بیشتر است.
نتیجه گیری و کلام پایانی
شناخت تفاوت درونگرا و برونگرا نه تنها به درک بهتر فردی کمک می کند، بلکه روابط اجتماعی را نیز بهبود می بخشد. هیچ کدام از این دو تیپ شخصیتی بهتر از دیگری نیستند؛ اما وقتی بدانیم فرق درونگرا و برونگرا چیست، می توانیم سبک طبیعی خود را بشناسیم و بر اساس آن، انتخاب‌ها و تعاملات خود را تنظیم کنیم. شناخت تفاوت‌ها، گامی مهم برای درک، پذیرش و رشد شخصی است.
